Ah Chong melihat bilik tanpa tingkap.
“Baru malam kelmarin aku melayan FB,Forum Haramjadah ,menghisap vape dan makan
keropok…”,keluhnya dalam hati.
“Sarjan..rokok sebatang boleh?”pinta Ah Chong .
“Boleh..RM1000 sebatang!.”balas Sarjan Ah Hong sambil menyedut rakus rokoknya
Ah Chong tersipu malu.
Malam ini dia tak mampu lelapkan mata.Merindu asap vape.Merindui dunia internet.
Berseluar pendek tanpa baju .Hujan lebat turun membasahi
bumi.
…………………………………………………………………………………………………………..
“Tuhan..tolonglah aku…”,Muthu menjerit memecah kesunyian.Air matanya berlinangan.
Sepi.Tiada yang peduli dalam hutan yang lebat.
“Mana ada Tuhan……….kalau ada Tuhan,lu panggil dia
sekarang!”,jerit Ah Chong sambil pisau diletakkan di leher Muthu.
“Tolonglah CCChong……jangan bunuh aku….aku janji takkan buat
lagi….!”,pinta Muthu dengan tangisan.
Tanpa belas kasihan,dengan teriakan Muthu dan tangisan,Ah
Chong menyembelih Muthu hingga tidak bernyawa.Mayat Muthu dimasukkan dalam guni dan ditanam dalam
hutan .Pisau juga ditanam.
Ah Chong berpeluh-peluh menanam mayat Muthu.Semua pakaian
yang dipakai juga
ditanam bersama mayat Muthu yang sudah tidak bernyawa.
Badannya menggigil.
“Mampus kau Muthu…lu langsi lu mati!”,katanya sambil
mengorak keluar hutan seorang diri berseluar dalam.
………………………………………………………………………………………………………….
“Kau besar nak jadi apa?”,soal Ah Chong.
“Jadi polis laaa..boleh tembak-tembak…”jawab Muthu sambil
tergelak.
“Baguslah….aku nanti
nak jadi perompak,kau jadi polis,nanti tangkap aku..”,balas Ah Chong
sambil terbahak ketawa.
Ah Chong dan Muthu terus berjalan mencari buah pokok getah
kahwin di kebun Ah Soon.
Selepas mencari buah getah kahwin,mereka mencari pula buah koko .
“Sedap betul koko ni…”,tegur Ah Chong melahap buah koko yang
masak.
“Benda free,semua sedap la……..”,balas Muthu sambil menguyah.
Tiba-tiba........
‘Wei pencuri………………………”,jerit Ah Soon pemilik kebun.
Ah Chong dan Muthu bertempiaran lari meninggalkan buah koko
yang telah dipetik.
“Celaka punya budak-budak!”,keluh Ah Soon setelah kelibat Ah
Chong dan Muthu hilang ditelan waktu senja yang semakin gelap.
………………………………………………………………………………………………………
Insya Allah bersambung ………….
Cerpen ini tiada kena mengena dengan yang masih hidup,telah mati,akan mati atau yang akan dilahirkan.
Writing : 19 December 2016
Finish : ???
No comments:
Post a Comment